Jean Baptiste Victore Mohr - waltornista, dyrygent i kompozytor francuski. Uczeń Michele'a Carafy. Urodził 24 lutego 1823 roku w Paryżu.

Studiował w Académie de Musique de Valenciennes, a następnie w Konserwatorium Paryskim. W 1847 roku zagrał Bazin Serenade w słynnym Concert des Prix.  Po śmierci Jacquesa-François Gallaya w 1864 został profesorem Cesarskiego Konserwatorium Muzycznego w Paryżu. W latach 1853-1883 był solo waltornistą w Teatrze operowym, występował także w Concerts Pasdeloup oraz Société des Concerts. W 1845 roku objął stanowisko dyrygenta w Grande Société d'Harmonie.

Jean Mohr jest autorem 11 utworów solowych na róg z towarzyszeniem fortepianu (1879-1887), kilku utworów na zespoły kameralne: duet klarnetowy oraz kwartet saksofonowy (Quatuor pour saxophones - utwór napisany jako hołd dla Rossiniego, zawiera bezpośrednie porównania z Kopciuszkiem czy Cyrulikiem sewilskim). W jego dorobku znajdziemy również utwory na trąbkę, flet czy fortepian. Napisał szkołę na róg (Méthode de premier et second cor) oraz etiudy na róg i na klarnet.

Był doświadczonym artystą, bardzo podziwianym i często chwalonym przez krytyków muzycznych swoich czasów. Prace edukacyjne Mohra były punktem odniesienia jeszcze na długi czas po jego śmierci.

Zmarł 14 kwietnia 1891 w Paryżu.