W dniach 17-29.06.2019 w Moskwie i Petersburgu (Rosja) odbył się XVI Międzynarodowy Konkurs im. Piotra Czajkowskiego. Obecna edycja przewidywała także specjalność: Instrumenty Dęte Blaszane.


Jury konkursu w składzie:

• Ian Bousfield (puzon) - Przewodniczący
• Alessio Allegrini (waltornia)
• Walter Hilgers (tuba)
• Tim Jones (waltornia)
• Christian Lindberg (puzon)
• Timur Martynov (trąbka)
• Sergei Nakariakov (trąbka)
• Jörgen van Rijen (puzon)
• Nikolai Slepniov (tuba)
• Radovan Vlatković (waltornia)

postanowiło przyznać Nagrody następującym waltornistom:

1. Nagroda
Yun Zeng - Chiny

3. Nagroda
Felix Dervaux - Francja


7. Nagroda
Hae-Ree Yoo - Korea Płdn.

Gratulujemy!

W dniach 1-2.06.2019 w Brnie (Czechy) odbył się XII Międzynarodowy Konkurs Instrumentów Dętych w kategorii Junior. Sukcesy odnieśli młodzi walroeniści z Polski.

Jury konkursu w składzie:

• Jindřich Petráš (CZ) - przewodniczący
• Ján Budzak (SK)
• Josef Cecava (CZ)
• András Kiss (HU)
• Tomáš Kopecký (CZ)
• František Kříž (CZ)
• Jiří Tesařík (CZ)

w specjalności waltornia postanowiło przyznać waltornistom z Polski następujace Nagrody i Wyróżnienia

Kategoria Junior A

• 2. Nagroda - Mateusz Klimek
• 2. Nagroda - Iwo Sawaszkiewicz-Ziomka
• 3. Nagroda - Michał Krzyżostaniak
• Wyróżnienie 2 st. - Tomasz Zabrowarny

Kategoria Junior B

• Wyróżnienie 2 st. - Julia Rysztyło

Kategoria Junior C

• 2. Nagroda - Matyna Jamrozik

Gratulujemy!
Laureatów prosimy o przysłanie zdjęć i biografii celem publikacji w naszym serwisie. Nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W dniach 8-12.05.2019 w Brnie (Czechy) odbył się XII Międzynarodowy Konkurs Instrumentów Dętych.

Jury konkursu w składzie:

• Ján Budzak (SK) - przewodniczący
• Jaromír Čížek (CZ)
• Petr Hernych (CZ)
• Milan Krajňák (CZ)
• Jindřich Petráš (CZ)
• Zoltán Varga (HU)
• Damian Walentek (PL)

w specjalności waltornia postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia:

Kategoria I

• 1. Nagroda - Artem Suslenko (PL)
• 2. Nagroda - Michał Mocek (PL) i Nagroda dla najmłodszego uczestnika
• 3. Nagroda - Jan Dąbrowski (PL)
• Wyróżnienie - Blanka Kovács (HU)
• Wyróżnienienie - Marie Mechová (CZ)

Kategoria II

• 1. Nagroda - Zuzana Meierová (CZ)
• 2. Nagroda - Michał Maleska (PL)
• 2. Nagroda - Eliška Zelenková (CZ)
• 3. Nagroda - Agnieszka Ciszewska (PL) 
• 3. Nagroda - Lenka Kořenská (CZ)
• Wyróżnienie - Viktor Řehořovský (CZ)
• Wyróżnienie - Vojtěch Haičman(CZ)

Kategoria III

• 1. Nagroda - Márton Kóródi (HU)
• 2. Nagroda - Kryštof Koska (CZ)
• 3. Nagroda - Bunya Chisako (CZ)
• 3. Nagroda - Dorota Šimonová (CZ)
• 3. Nagroda - Wiktor Tukaj (PL)
• Wyróżnienie - Szymon Krupa (PL)
• Wyróżnienie - Marcell Megyery (HU)
• Wyróżnienie - Klára Kovács (HU)

Kategoria IV

• 1. Nagroda i Grand Prix - Péter Etele Koncz (HU)
• 2. Nagroda - Daniela Roubíčková (CZ)
• 3. Nagroda - Patricie Šmídová (CZ)
• 3. Nagroda - Dávid Bagoly (HU)
• Wyróżnienie - Radek Vavřín (CZ)
• Wyróżnienie - Šimon Pajtinka (CZ)
• Wyróżnienie - Josef Otrhálek (CZ)

Gratulujemy!
Laureatów prosimy o przysłanie zdjęć i biografii celem publikacji w naszym serwisie. Nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W dniach 24-27.04.2019 w Katowicach odbył się V Ogólnopolski Konkurs Instrumentów Dętych Blaszanych.

Jury konkursu w składzie:

• prof. Stanisław Dziewior - Przewodniczący
• prof. Zdzisław Stolarczyk
• dr hab. Michał Mazurkiewicz, prof. AM
• dr hab. Damian Walentek, prof. AM
• dr hab. Stanisław Cichor
• dr Adam Wolny

w specjalności waltornia przyznało następujące nagrody i wyróżnienia:

1. Nagroda - nie przyznano

2. Nagroda Marcin Chrzanowski

3. Nagroda

Monika Paprocka-Całus

Wyróżnienie
Szymon Krupa		Wiktor Tukaj

Waltornia lub róg

(wł. corno, ang. horn lub french horn, niem. Waldhorn, fr. cor) - instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, gdyż dźwięk powstaje na skutek rezonansu rozedrganego słupa powietrza wprowadzonego wargami instrumentalisty poprzez metalowy ustnik. To długa, wąska rura (w stroju F 3,78 m w stroju B 2,75m), dwukrotnie zwinięta, rozrzeszająca się w czarę głosową. Zaopatrzona w trzy główne wentyle uruchamiające dodatkowe rurki, które przedłużając długość instrumentu, umożliwiają uzyskanie na nim wszyskich dźwięków. Jest instrumentem transponującym w stroju F, co oznacza, że zapisane dźwięki brzmią w istocie o kwintę czystą w dół. Skala w zapisie zamyka się pomiędzy C - c³ , w brzmieniu F₁ - f² . Wielu instrumentalistów potrafi przekroczyć górną granicę skali, niektórzy dość znacznie. 

Istnieje zróżnicowana realizacja notacji:

• klasyczna, gdzie zapisane w kluczu wiolinowym dźwięki brzmią kwintę niżej a w kluczu basowym kwartę wyżej,
• współczesna, gdzie zapisane w kluczu wiolinowym i basowym dźwięki brzmią kwintę niżej.

Muzyk grający na waltorni to waltornista.

Stypendia ministerialne

Stypendia ministra właściwego ds. kultury i ochrony dziedzictwa narodowego za osiągnięcia artystyczne przyznawane są uczniom szkół artystycznych i studentom uczelni artystycznych kształcących w zawodzie artystycznym, którzy uzyskali bardzo dobre wyniki w nauce oraz są laureatami krajowych lub międzynarodowych konkursów.

Ewolucja budowy rogu w XIX wieku przebiegała niezwykle dynamicznie, w szczególności w zakresie konstruowania instrumentów pozwalających na osiągnięcie pełnej skali chromatycznej. Ostateczny kształt używanego współcześnie wentylowego instrumentu pozwoliły wypracować działania niemieckich budowniczych – przede wszystkim Heinricha Stölzela (1777-1844) i Friedricha Blühmela (1777-1845), w kolejnych latach także Josepha Riedla (zm. 1840) i innych ¹. Wśród Francuzów swój udział w udoskonalaniu instrumentu mieli między innymi Jacques Christophe Labbayé ² i Joseph Émil Meifred (1791-1867). Jednocześnie część środowiska paryskiego, w szczególności związana z tamtejszym Konserwatorium, otwarcie odrzucała róg wentylowy i podkreślała swoje przywiązanie do brzmienia właściwego dla rogu naturalnego.

Większość informacji biograficznych na temat pochodzenia i początków edukacji muzycznej wirtuoza rogu naturalnego Jacquesa-Françoisa Gallay’ego (1795-1864) dostarcza François-Joseph Fétis – zarówno w pierwszej, jak i drugiej edycji Biographie universelle des musiciens et bibliographie générale de la musique ¹. To właśnie na jego przekazie opiera się większość literatury przedmiotu. Krótka notka biograficzna Gallay’ego znajduje się również w Dictionnaire universel des contemporains contenant toutes les personnes notables de la France et des pays étrangers Gustave’a Vapereau z 1858 roku. Obrazu dopełnia zbiór siedemnastu listów samego Gallay’ego, znajdujących się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Paryżu, spisanych współcześnie przez francuskiego waltornistę Cyrille’a Grenota. Informacji dostarcza także prasa paryska, niemiecka i hiszpańska, dowodząc międzynarodowego rozgłosu, jaki przyniosła Gallay’emu działalność koncertowa. Wśród czasopism zawierających artykuły, recenzje i notatki związane z Jacquesem-Françoisem Gallay’em, znajdują się Revue musicale i Revue et gazette musicale de Paris, La Mélomanie, La France Musicale i Allgemeine Musikalische Zeitung.

Paul Hindemith należy do bardzo wąskiego grona kompozytorów, którzy swoim dorobkiem tworzą całkowicie odrębny rozdział w historii muzyki. Indywidualizm jego twórczości wymyka się wszelkim próbom przyporządkowania jej do szerszych nurtów reprezentowanych w czasach, w których żył: z jednej strony bogactwo i różnorodność kompozycji niemalże wszystkich ważniejszych gatunków muzycznych, z drugiej zaś bezkompromisowa konsekwencja w kształtowaniu własnego warsztatu, rozpoznawalnego już po pierwszych taktach wielu utworów.