W dniach 5-7.12.2018 w Łodzi odbył się V Ogólnopolski Konkurs Waltornistów.

Jury konkursu w składzie:

Prof. Wiesław Grochowski - Przewodniczący
Prof. Kazimierz Machala
Dr Marek Medyński
Dr Adam Wolny

postanowiło przyznać następujące Nagrody i Wyróżnienia

1. Nagroda

Łukasz Podłucki

2. Nagroda
Szymon Pelc		Patryk Tokarski

3. Nagroda

Michał Maleska

Wyróżnienia
Agnieszka Ciszewska		Jan Dąbrowski		Łukasz Ogaza

Kategoria otwarta

1. Nagroda

Monika Paprocka-Całus

2. Nagroda

Marcin Chrzanowski

3. Nagroda
Michał Kanawka		Szymon Krupa		Wiktor Tukaj

Wyróżnienia
Natalia Kawecka		Wang Wenxiang

GRATULUJEMY! Laureatów prosimy o nadesłanie zdjęć i biografii celem publikacji w naszym serwisie. Nasz adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 30. października 2018 w wieku 84 lat zmarł

Antoni Słota

Wieloletni I waltornista Filharmonii Śląskiej w Katowicach,
kierownik sekcji i koncertmistrz. 

Odszedł wspaniały Człowiek i Artysta.

Niech spoczywa w pokoju.

W dniach 14-23.09.2018 w Dąbrowie Górniczej odbył się XII Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Michała Spisaka w specjalnościach: fagot, waltornia i kontrabas.

Jury konkursu w składzie:

Przewodniczący:
Prof. Wiesław Grochowski

Zastępcy Przewodniczącego:
Prof. Bogumił Gadawski
Prof. Waldemar Tamowski

Członkowie:                        
Prof. Piotr Czerwiński           
Prof. Krzysztof Kamiński            
Prof. Jaroslav Kubita                
Prof. Kazimierz Machala        
Prof. Jindřich Petráš                
Prof. Waldemar Schwiertz
Prof. Leszek Sokołowski            
Dr Krzysztof Fiedukiewicz            
Dr Adam Wolny            
                  

postanowiło przyznać następujące Nagrody i Wyróżnienia

Waltornia

1. Nagroda
Paweł Cal (Polska)

2. Nagroda
Ludmila Kubíčková (Czechy)

3. Nagroda
Monika Całus (Polska)

Wyróżnienie
Sytske Pas (Norwegia)

GRATULUJEMY!

Ewelina Polańska-Sandecka – laureatka I miejsca w specjalności „waltornia” podczas II Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Michała Spisaka udzieliła wywiadu organizatorom Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Michała Spisaka w Dąbrowie Górniczej, w którym opowiedziała o swoich wspomnieniach z konkursu oraz jej dalszej muzycznej i osobistej drodze.

Stypendia ministerialne

Stypendia ministra właściwego ds. kultury i ochrony dziedzictwa narodowego za osiągnięcia artystyczne przyznawane są uczniom szkół artystycznych i studentom uczelni artystycznych kształcących w zawodzie artystycznym, którzy uzyskali bardzo dobre wyniki w nauce oraz są laureatami krajowych lub międzynarodowych konkursów.

Ewolucja budowy rogu w XIX wieku przebiegała niezwykle dynamicznie, w szczególności w zakresie konstruowania instrumentów pozwalających na osiągnięcie pełnej skali chromatycznej. Ostateczny kształt używanego współcześnie wentylowego instrumentu pozwoliły wypracować działania niemieckich budowniczych – przede wszystkim Heinricha Stölzela (1777-1844) i Friedricha Blühmela (1777-1845), w kolejnych latach także Josepha Riedla (zm. 1840) i innych ¹. Wśród Francuzów swój udział w udoskonalaniu instrumentu mieli między innymi Jacques Christophe Labbayé ² i Joseph Émil Meifred (1791-1867). Jednocześnie część środowiska paryskiego, w szczególności związana z tamtejszym Konserwatorium, otwarcie odrzucała róg wentylowy i podkreślała swoje przywiązanie do brzmienia właściwego dla rogu naturalnego.

Większość informacji biograficznych na temat pochodzenia i początków edukacji muzycznej wirtuoza rogu naturalnego Jacquesa-Françoisa Gallay’ego (1795-1864) dostarcza François-Joseph Fétis – zarówno w pierwszej, jak i drugiej edycji Biographie universelle des musiciens et bibliographie générale de la musique ¹. To właśnie na jego przekazie opiera się większość literatury przedmiotu. Krótka notka biograficzna Gallay’ego znajduje się również w Dictionnaire universel des contemporains contenant toutes les personnes notables de la France et des pays étrangers Gustave’a Vapereau z 1858 roku. Obrazu dopełnia zbiór siedemnastu listów samego Gallay’ego, znajdujących się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Paryżu, spisanych współcześnie przez francuskiego waltornistę Cyrille’a Grenota. Informacji dostarcza także prasa paryska, niemiecka i hiszpańska, dowodząc międzynarodowego rozgłosu, jaki przyniosła Gallay’emu działalność koncertowa. Wśród czasopism zawierających artykuły, recenzje i notatki związane z Jacquesem-Françoisem Gallay’em, znajdują się Revue musicale i Revue et gazette musicale de Paris, La Mélomanie, La France Musicale i Allgemeine Musikalische Zeitung.

Waltornia lub róg

(wł. corno, ang. horn lub french horn, niem. Waldhorn, fr. cor) - instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, gdyż dźwięk powstaje na skutek rezonansu rozedrganego słupa powietrza wprowadzonego wargami instrumentalisty poprzez metalowy ustnik. To długa, wąska rura (w stroju F 3,78 m w stroju B 2,75m), dwukrotnie zwinięta, rozrzeszająca się w czarę głosową. Zaopatrzona w trzy główne wentyle uruchamiające dodatkowe rurki, które przedłużając długość instrumentu, umożliwiają uzyskanie na nim wszyskich dźwięków. Jest instrumentem transponującym w stroju F, co oznacza, że zapisane dźwięki brzmią w istocie o kwintę czystą w dół. Skala w zapisie zamyka się pomiędzy C - c³ , w brzmieniu F₁ - f² . Wielu instrumentalistów potrafi przekroczyć górną granicę skali, niektórzy dość znacznie. 

Istnieje zróżnicowana realizacja notacji:

• klasyczna, gdzie zapisane w kluczu wiolinowym dźwięki brzmią kwintę niżej a w kluczu basowym kwartę wyżej,
• współczesna, gdzie zapisane w kluczu wiolinowym i basowym dźwięki brzmią kwintę niżej.

Muzyk grający na waltorni to waltornista.

Oto korespondencja, która przyszła do nas niedawno:

Niejaki Alan Wiltshire, właściciel strony hornsaplenty.com (obecnie strona jest od kilku dni zawieszona, prawdopodobnie z powodu zaległości w opłatach hostingowych) nie odpowiada na maile, telefony i jakiekolwiek próby kontaktu. Budynek pod adresem, w którym miał siedzibę jest wystawiony na sprzedaż od kilku miesięcy. Był to swego rodzaju komis waltorniowy - ja wysłałem mu swojego Holtona i czarę Schmida. Oprócz mnie na razie udało nam się zebrać w sumie 8 poszkodowanych osób, ale obstawiam, że może ich być nawet 3-4 razy tyle, bo ostatnia ofiara, która się zgłosiła pochodzi z grudnia 2017!