Pierwsze wzmianki o próbach tworzenia profesjonalnej orkiestry symfonicznej w Krakowie pochodzą z końca wieku XVIII. Jednak Orkiestra Symfoniczna - o statusie zawodowego zespołu pod kierownictwem Feliksa Nowowiejskiego - powstała dopiero w 1909 i działała z przerwą wojenną (1914 - 1918) aż do września 1939 roku.
W okresie swojego trzydziestoletniego istnienia była agendą Związku Zawodowego Muzyków Polskich w Krakowie. Jego działalność w czasie I wojny światowej uległa zawieszeniu. Reaktywowanie nastąpiło w 1919 roku. Zaraz też zawiązano 80 - osobowy zespół, który jako Orkiestra Symfoniczna zainicjował swą działalność koncertową w dniu 18 maja tegoż roku występem dla uczczenia setnej rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki. W 1937 roku Zarząd Towarzystwa Muzycznego utworzył w swoich ramach samodzielną sekcję o nazwie Filharmonia Krakowska. Po rezygnacji Towarzystwa Muzycznego z tej agendy, inicjatywę przejęło Krakowskie Biuro Koncertowe Eugeniusza Bujańskiego, prowadzące zawodowy impresariat muzyczny i organizujące koncerty na własny rachunek. Orkiestrze nadano nazwę Krakowska Orkiestra Symfoniczna. Koncerty odbywały się aż do wybuchu II wojny światowej.
W okresie wojennym, na rozkaz Generalnego Gubernatora Hansa Franka w lipcu 1940 roku powstała orkiestra pod nazwą Filharmonia GG (Generalnego Gubernatorstwa). Składała się ona z polskich muzyków zawodowych (wybitni instrumentaliści, profesorowie szkół muzycznych, byli członkowie Filharmonii Poznańskiej i Warszawskiej). Jedynym Niemcem w zespole był koncertmistrz I skrzypiec, Fritz Sonnleitner. Orkiestrą dyrygował najpierw Hans Rohr, II dyrygentem był Rudolf Erb. Po nagłej śmierci Rohra stanowisko dyrygenta w roku 1942 otrzymał Rudolf Hindemith (brat kompozytora Paula Hindemitha), a w 1944 r. Hans Swarowsky. Po II wojnie światowej Filharmonia Krakowska powstała jako pierwsza w Polsce. Pierwszy koncert orkiestry symfonicznej miał miejsce 3 lutego 1945 r., wkrótce dołączył chór mieszany, a w dalszej kolejności także chór chłopięcy.
W okresie wojennym, na rozkaz Generalnego Gubernatora Hansa Franka w lipcu 1940 roku powstała orkiestra pod nazwą Filharmonia GG (Generalnego Gubernatorstwa). Składała się ona z polskich muzyków zawodowych (wybitni instrumentaliści, profesorowie szkół muzycznych, byli członkowie Filharmonii Poznańskiej i Warszawskiej). Jedynym Niemcem w zespole był koncertmistrz I skrzypiec, Fritz Sonnleitner. Orkiestrą dyrygował najpierw Hans Rohr, II dyrygentem był Rudolf Erb. Po nagłej śmierci Rohra stanowisko dyrygenta w roku 1942 otrzymał Rudolf Hindemith (brat kompozytora Paula Hindemitha), a w 1944 r. Hans Swarowsky. Po II wojnie światowej Filharmonia Krakowska powstała jako pierwsza w Polsce. Pierwszy koncert orkiestry symfonicznej miał miejsce 3 lutego 1945 r., wkrótce dołączył chór mieszany, a w dalszej kolejności także chór chłopięcy.
Sekcja waltorni: