1816-1866
Niemiecki waltornista i kompozytor.
Urodził się 21 kwietnia 1816 w Tiefenort w Turyngii, w pobliżu Weimaru *Niemcy). W 1836, jako dwudziestolatek został przyjęty na stanowisko pierwszego waltornisty Królewskiej Kapeli Dworskiej w Hanowerze. W 1840 otrzymał zaszczytny tytuł Kammermusiker.
Był aktywnym solistą-kameralistą. W takim charakterze brał udział w wykonaniach m.in. Septetu Hummla, własnego Nokturnu na 4 waltornie, Rondina Beethovena a także Septetu Beethovena i Oktetu Schuberta – w dwóch ostatnich utworach wspólnie z wybitnym skrzypkiem Josephem Joachimem, który pełnił w tym czasie funkcję koncertmistrza hanowerskiej orkiestry. W 1843 uczestniczył w drezdeńskiej premierze Holendra tułacza Ryszarda Wagnera (Königliches Sächsisches Hoftheater – obecna Semperoper). Jako instrumentalista wywarł ogromny wpływ na Karla Matysa - autora m.in. czterech koncertów na róg.
Napisał wiele utworów solowych na waltornię i kameralnych z jej udziałem. Dziś, jako kompozytor znany jest w zasadzie tylko waltornistom, głównie z jednej miniatury – Elegii op.24. Jego bogata twórczość, obejmująca co najmniej 18 pozycji warta jest przypomnienia.
Carl Daniel Lorenz zmarł 10 grudnia 1866 w Hanowerze (Niemcy).
