1917-1995
Urodził się 5.10.1917 w Bytomiu. Naukę gry na waltorni rozpoczął w wieku 14 lat w Śląskim Konserwatorium Muzycznym (dzisiejsza Akademia Muzyczna) w Katowicach, pod kierunkiem trębacza - doc. Władysława Reichera. Od 1935 roku kontynuował naukę w Konserwatorium w Wilnie, gdzie pracował także jako instruktor w orkiestrze wojskowej.
Pracę zawodową rozpoczął w 1936 roku jako waltornista w Orkiestrze Symfonicznej Towarzystwa Muzycznego przy Polskim Radiu w Wilnie (wówczas Polska, obecnie Litwa). W czasie wojny był pracownikiem Filharmonii Wileńskiej i Orkiestry Radiowej, a potem Teatru Operowego w Stralsundzie (Niemcy). Po jej zakończeniu przez krótki okres (prawdopodobnie jeden sezon artystyczny) był muzykiem Filharmonii Śląskiej. W 1946 roku został waltornistą Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (wówczs WOSPR). Przez większość swej pracy zawodowej specjalizował się w grze na dolnej waltorni. Jako muzyk NOSPR wystąpił w Konzertstück für 4 hörner und orchester F-dur op.86 R. Schumanna, wykonując partię 3 waltorni. Działalność artystyczną zakończył w 1976 roku.
Adam Przybyła w latach 1951-1990 prowadził klasę waltorni w Akademii Muzycznej w Katowicach, uzyskując w międzyczasie stopień naukowy docenta. W latach 1946-1973 uczył także w Liceum Muzycznym w Katowicach oraz równolegle w szkołach muzycznych w Bytomiu, Katowicach i Chorzowie.
Był pedagogiem i wychowawcą mającym ogromny wpływ na kształtowanie zarówno osobowości muzycznej jak i ogólnej, znanym również z dużego poczucia humoru. Wykształcił liczne grono waltornistów, laureatów konkursów, pracujących w najlepszych orkiestrach polskich i zagranicznych.
Zmarł 22.03.1995 w Siemianowicach Śląskich.
Waldemar Matera
Z.Halamski, A.Przybyła: J.Haydn - 12 Nokturnów
