Urodził się w 1940 roku w stolicy Danii, Kopenhadze. Jego rodzina mieszkała w Islandii w latach 1946-1951, kiedy to ojciec - Wilhelm Lanzky-Otto uczył gry na fortepianie i waltorni w Konserwatorium Muzycznym w Reykjaviku. W tymże czasie był również pierwszym waltornistą w Islandzkiej Orkiestrze Symfonicznej w Islandii. Ib w wieku 16 lat rozpoczął naukę gry na waltorni pod kierunkiem ojca. W 1957 roku rozpoczął studia w Akademii Królewskiej w Sztokholmie, równocześnie kontynuując edukację u ojca. Już rok później został członkiem orkiestry Opery Królewskiej w Sztokholmie. W 1961 rozpoczął współpracę z Królewską Orkiestrą Filharmonii w Sztokholmie. Był pierwszym waltornistą tej orkiestry wspólnie z ojcem. Kiedy Wilhelm w 1967 zrezygnował ze stanowiska pierwszego waltornisty i przeniósł się na czwarty głos, Ib przejął także kierowanie sekcją. Zawsze podkreślał wpływ ojca na rozwój swojej kariery muzycznej. W 2007 roku przeszedł na emeryturę.
Szwedzcy kompozytorzy tacy jak: Gunnar de Frummerie, Åke Hermansson, Yngve Skjold i Sixten Sylvan napisali dla niego wile miniatur i koncertów. Dokonał wielu nagrań, niektóre z towarzyszeniem fortepianu przy którym także zasiadał ojciec. Jako solista grał we wszystkich krajach skandynawskich, Czechosłowacji, Niemczech, Austrii, Francji, Szwajcarii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Chociaż nigdy nie utrzymywał regularnego stanowiska jako nauczyciel, często wykładał na letnich kursach i lekcjach mistrzowskich w Europie i Ameryce, w tym w Konserwatorium Paryskim i Akademii Sibeliusa w Helsinkach. Wielokrotnie był wykonawcą na sympozjach International Horn Society. Jest członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej w Szwecji, honorowym członkiem Islandzkiego Klubu Waltorniowego, Norweskiego Klubu Waltorniowego. Od 2005 jest także członkiem IHS.
